//






ne
zaman
kapımı çalsan
istisnasız her seferinde
ilk sefer gibi yine, yeniden
bir heyecandır beni benden sürükleyen
ve her seferinde sanki yeniden icat oluyor aşk dedirten

ne
zaman
ilişsen gözlerime
istisnasız her seferinde
ilk sefer gibi yine, yeniden
kırmızı bir telaşa soyunur kıvılcımlanır kala kalmışlığım
ve her seferinde sanki yeniden ateşe tapar olur ahşap yalnızlığım

ne
zaman
süzülsen tenime
istisnasız her seferinde
ilk sefer gibi yine, yeniden
uyuşur beynim, tetiklenir fay hatlarım
ve her seferinde bilmem kaç richter ölçeğinde sarsılır kasılmalarım

sen
vaktinden
çok ama çok sonra gelen
buğusuna ertelenmiş bir yaz,
alı, lal sürmeli bir kiraz mevsimi gibisin
kendi yalnızlığına sımsıkı sarılmışken ömrüm
göz şafağıma damlayan akşamdan kalma bir yıldız, bir peri gibisin

sen ki,
deminde
tarçınlanmış şarap,
şaraptan öte ruhuma hasatlanmış şiir gibisin
sen ki, her seferinde tenhasına küfelenip aşkın en asil
makamında mısralar dolusu içesim, içtikçe güzelleşesim ve
bıkmadan, usanmadan yudum yudum soluna sarılasım, sızasım gibisin..




//


ilhanaşıcıocakikibinyirmi