ışığı gürmek için .......
Tırnaklarımla yırtarım
Karanlığın kör noktasını
şebek çığlıkları bozsa.........
Sessizliğin eş güdümlü yavan halini
ışık demetini görünürlerden uzak sanmam
Anasının göksünde ........
Açlıktan çıkmayan sütün
bir damlasına muhtaç çocuk gibiyim
Ateş böceği ışığı gözlerimi okşar
Yarasaların pervazsızca uçuşunu
Nefretle izlerim
Kimin parmağı kimin gözünde bilmem
bildiğim şey ..............
Yüreğime vurduğum prangayla
Soğururum keşmekeşliğin kokuşan havasını
Bu nasıl çark ..............
döngüsü belli belirsiz 
tek dişi kalmış canavar misali
elini versen elin kolunu versen kolun kopar
hal böyleyken .............
gecenin ıssızlığından
dilin sessizliğinden
Vicdanın densizliğinden korkmam
Umutsuzluğa kapılmam ..........
Belleğimden silinmez geleceğin aydınlık günleri
Sen ben o biz siz onlar demeden
dostluk kardeşlik birlik beraberlik aşkıyla
yakalım güzel günler meşalesini
güller dikelim yurdumuzun yedi bölgesine
Kıskansınlar bizleri çatlasınlar patlasınlar

_______//______ Kurban Sarcan