SİBEL İÇİN

Şu uçuk mavi şehri İstanbul
Bizde ayırdı kopardı Sibel’imizi
Açtı, hangimiz bilir onun kadar
Artık ne bir tren sesini
Nede İstanbul şarkılarını duyabilir Sibel’imiz

Taksim’den Galata’ya ilan verilmiş
Sibel Ünlü intihar etmiş
Fakirmişim açmışım kimin umrunda
Artık ne açlığım gelir aklıma ne yoksulluğum
Fakirsen,yaşamak kolay değil kardeşlerim
Neler gördüm, neler öğrendim bu şehirde.

Öldüğümü sakın arkadaşlarıma söylemeyin
Onların üzülmesini gözyaşlarını istemiyorum
Artık ne cüzdanımda bir lira
Nede çantamda ekmek kırıntısı,
Bağırsam ağlasam sesimi duyar mısınız,
Dokunabilir misiniz
Ellerinizle saçlarıma?
Artık sizin okuduğunuz o üniversitede
Ben hiç olmayacağım

Ömrümün son durağı, Samatya sahili oldu
Martılara seslendim, sakın Anneme öldüğümü söylemeyin
Bilmezdim fakirliğin bu kadar acımasız olduğunu
Kim bilir bu açlık direncinin tünellerinde
Daha kaç kişi hayatına son verecek.

Nuri Dağdelen
6.1.2020