Gel .......!
Ey bi-vefâ,
Yâr’in figân etmekte.
Şol cenûbum, âh-u-zâr’ı bulmakta.
Âb-ı hayat ver, sineler yanmakta.
Sûrur’undur, beni sende kılmakta.
Çeşm-i lâl’in, derde derman olmakta.

Şûyû sitem-kâr’ınım,
Bendeni kıl, gülmekte.

Gül-i hazân,
Senin ile doğmakta.
Revân oldu, gönlüm seni bulmakta.

Gül-i nihâl,
Boy vermekte, gönlümde.
Şâd olmuşum,
Seni, sende sevmekte.

Şâhika’sın,
Yücelerden gelmekte.
Derûn’umda, bir nâr’ın var.
Yanmakta....!

Çeşm-i siyâh,
Sal şûle’ni ruhuma,
Em ol, gel de sen şu gönlüme.
Solmakta.
Tâht-ı revân, ulaştırsam şâh’ıma.
Yücelerden, nazar etsen, kuluna.
Şâh-ı cihân oldun, benim gönlüme.
İrem bağı, fedâ olsun yoluna.

Bülbül-ü şeydân,
Konmak için, iznin ile.
Gül-i reyhân sormakta.
Âh-ü-zâr’ı şu gönlüne,
sevda ile sunmakta.

Sırrı’nım ruhunda,
Gel melike’msin.
Belkıs’ım ol.
Süleyman-ı sırrı ile,
Tâc’ı-tâhtı sunayım.
Mührü dahi, gamzelere vereyim.
Senin nâr’ın, canevimi yandırır.

NİCE SULTANLARI TÂHT’DAN İNDİRİR.




......................Gül yüzlü’me