1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
738
Okunma
Vefasızmış meğer gönül verdiğim
Derdiyle boş yere yandığım kaldı.
Verdi, geçti gitti bir sulu dilim
Beni sevdiğini sandığım kaldı.
İlk görüşte dedim güzelin hası
Tebessümü sildi gönülde pası
Edası, işvesi aklımda hepsi
Sahte gülüşüne kandığım kaldı
Beni alıp gül bağına girdiydi
Gül gül olmuş yanak gülü verdiydi
Bülbülünüm dedim gülüverdiydi
Dalına azıcık konduğum kaldı.
Şimdi nerelerde fettan gözlerle
Dupduru kalpleri sokar mı derde
Dilimden düşmedi her an, her yerde
Her saniye onu andığım kaldı.
Türkücü, üşüdüm gönül dağında
Gül kalmadı soldu vefa bağında
Vefasızlık yıktı sevgi çağında
Ören ayazında donduğum kaldı.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz