ne kelimeler döküldü dudaklarımdan
ne ateşlere yandım,bilemezsin
günün en karanlık anlarında çakan bir şimşek
toprağın derinliklerinden çıkmayı başaran bir el
fırtınada gökyüzünden rahmet dilenen göz
hepsi ama hepsi bir umudun sende tezahürüdür

sultanım
ayın ziyası yansır saçlarından
gözlerim kamaşır
aklım karışır

nice siyasi portreler silinip gidiyor gözlerimden
nice hasta şifa buluyor
çamura batmış bir hayat yok zihnimde
bayat bir hayat değil benimki
tüm ben lerden sıyrılıp altı çizili sözlere bakıp
dallarım meyve verecek şimdi

sultanım
ak pak omuzlarına ağır yükler
sözlerine ağır tozlar konsa da
bana kirpiklerinden bir gümüş bakış yeter

şöyle bir semayı seyre dalsa gözlerim
yıldızların kaydığına inansam
büyük okyanuslarda küçük bir fanus olsam
dert,tasa keder,kaygı,özlem,nefret
içinde birikmiş bir tekne olsam
gerçek paralara adını yazsam
seni dünyaya tanıtsam

sultanım
esmer gözlerde servet bakışlım
dert ortağım,anım,zamanım
bekle,söylüyorum
şimdi söylüyorum
seni seviyorum
seni seviyorum...