Dün diye bir şey vardı dün
Yaşandı, yaşanması gerekenler dün
Bir oda, altı pencereli evin
Perdeleri yırtık ve sökük
Camları buğulu
Gece karanlıklarında
Ay ışığı aydınlatır
Bir sokak lambasının altında
Elinde cikolatalar
Neşe kaynağı
Ama değişti birden hava
Kara bulutlar çöktü üzerimize
Ay ışığını göstermedi
Sokak lambası söndü
Eridi çikolatalar elimizde
Gün ve gün
Mutlulukların yerini aldı
Tartışmalar
Uzayıp gitti
Durmadı yerinde zaman
Yaşandı sevinçlerde
Mutluluklarda istenmeyen
Tartışmalarda dün
Gece zifiri karanlık
Kalmadı bugüne aydınlık
Rüzgar esti
Attı toprağı üstüne
İki taş dikildi
Biri başucuna
Zamana söz verdi
Kaldırmayacak toprağı üstünden
Seneler geçti bir daha
Ne geçti sokak lambasının altından
Ne de aydınlattı evin içini
Kalmadı bu güne bir şey o günlerden
Gece hep karanlık kalmadı
Önce ışınları geldi uzaklardan
Bir güneş doğdu
Aldı zifiri karanlığı üstümden
Götürdü beni gittiği yere
Hiç sönmedi geceleri bile
Mutluluk doğdu huzur doğdu
Birkaç cümlesinden
Isındı içim titremiyor vücudum
Bir gülüşüne
Uzaktan teslim oldum
Bir nefesti bana can veren
Uyku tutmasa da gözüm
Sanma ki korkudan
Deli divane yim
Yabancım yokluğundan
Sami Yüce 01.01.2020