KÜTÜPHANE HANEMSİN
SEN BENİM BİR TANEMSİN

Hep yolunu gözlerim
Nerdesin kütüphane
Seni gerçek özlerim
Okumalı her hane

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Gönlümü doldurursun
Asla hiç unutamam
Elimden kaldırırsın
Sana asla çatamam

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Bir evrensin ummansın
Bizlere bahar getir
Yüreklerde dermansın
Cahilliği sen bitir

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Serin rüzgâr seninle
Gülümsetir daima
Anlamlaşan teninle
Gerek yoktur hiç gama

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Çiçek gibi kokarsın
İçtenliğin dillerde
Işıkları yakarsın
Seni koymam ellerde

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Senle değişir dünyam
Ben girerim havaya
Sağlamdır benim mayam
Su koyarım kovaya

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Şiir masalla okşa
Kültür ve bilgi yağdır
Ömür boyu hep yaşa
Yenilik kalbe doğdur

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Yolculuk o an başlar
O kapılarını aç
Yükselir daim başlar
Neşe sevinç cana saç

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Duygularım kabarır
Büyür gönlüm düşüncem
İnan huzura varır
Sabaha döner gecem

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin

Atatürk ve Türk gibi
Derim başaracağız
Hasan olur galibi
Yarayı saracağız

Kütüphane hanemsin
Sen benim bir tanemsin