Sular taşa vurup köpük saçınca
Ben beni bağladım umman içinde
Damla bana kucağını açınca
Dolandım çağladım umman içinde

Kaç kaptan kaç kaba gizlendim girdim
Kaç dağları aştım kaç deniz gördüm
Gezdim geldim yine kendime erdim
Oturdum ağladım umman içinde

Kalemsiz yazılmış o yazı bende
Karın da sütün de beyazı bende
Kıştaki hikmetin ayazı bende
Kaç mevsim eğledim umman içinde

Bazen buhar oldum bazen de yağdım
Yerde zerre oldum göklere değdim
Kaç gövde üstünde kaç dalı eğdim
Kaç yara dağladım umman içinde

Nice dalgalandım bendimden taştım
Nice sakin kaldım ben bende coştum
Kaç âlem dolaştım kaç dünya aştım
Derde em sağladım umman içinde

Tükenmez bir suyum akmaz pınarım
Ölçülmez biçilmez bir tek kenarım
İHLÂSÎ’yim yatağımda yanarım
Yandım kül tığladım umman içinde

Bekir Akbulut ( Ozan İhlasi)
Umman İçinde İhlasice şiir kitabımdan