Sen yaralı gönlümün çorak topraklarında
Acılar yeşerttikçe, solan ben olacağım
Amma, hazan vaktinde düşen yapraklarında
Yine seni arayıp, bulan ben olacağım

Sonra perden kapanıp ışıkların sönünce
Kirpiklerinden sızıp her karanlıktan önce
Yüreğini ok gibi delerek ince ince
İçindeki boşluğa dolan ben olacağım

Hepsi masaldı deyip kendinden kaçsan bile
Gözlerini yummakla bitmeyecek bu çile
Gönül sayfalarından adımı sile sile
Diline doladığın yalan ben olacağım.

Yaktın artık şehrimi ne sokak kaldı ne ev
Tutuştu kaldırımlar duvarlar alev alev
Karşına dikilince kül yığınından o dev
Enkazından geriye kalan ben olacağım.

Muamma cümlelerde kaybolacak sözlerin
Ve hüznün işgaline uğrayacak gözlerin
Anıların sızısı vurdukça derin derin
Yüreğine hicranı salan ben olacağım.

Bir yalnızlık türküsü uzayacak saçında
Yenilgin büyüyecek hep nasıl?da Niçin? de
Bir dost eli beklerken çaresizlik içinde
Şiirlerle kapını çalan ben olacağım.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
31.12.2019-Salı-0023