Anlatmaya çalıştığım her dakika
Sarpa sarıyor zihnimdeki karmaşa,
Çözme umuduyla kelimelere yanaşıyorum
Hatanın farkına varmam bir oluyor
Kelimeleri birleştirerek bir yere varamıyorum
İte kaka bu yaşa gelmiş olmama hayret ediyorum
Herhangi bir şekilde yaşamışım.

Sen de tesadüf eseri ben diyeyim bilinçsizlik,
Mamafih geri kalan zamanı da
Vur, tut yitirmek istemiyorum
Zaman kaygılarıma herkesi şahit edip
Onu yanıma çekmek için
Binlerce sayfalık şiirlerimi okuyorum
Bu vademi doldurmam için vesile oluyor
Sayesinde düşünmeyi erteliyorum
Ancak her şey gibi hayallerim de bitiyor,
Zaman onu da yitiriyor sürecinde.

Beni kendimle baş başa bırakmak için
Akıyor zaman, soyutluğuna soyutluk katıyor
Her saniye, saatler, on sene sonra
Bu kayıp zamanlarımın hesabını
Kimden soracaksın diyorum kendime
Tekinsiz bir sessizlik kaplıyor içimi
Zira ısırgan gibi batıyor sesler
Cevap ararken zihnim kanıyor,
Bulaşıyor her yana anlamsız kelimeler
Kendim ile bir yere varamıyorum
O kadını bir kere sevdim o benden kaçıyor.

Sami Arlan..