Makberî, hâl-i ahvâl, ne de güzel dökülmüş,
Cümle gönül dostunu, anlatmışsın özenle,
Toplantının topyekün, sanki resmi çekilmiş,
Bugün ebedî kalır, hem yazılan yazanla!

Saymışsın birer birer, gönülde dost canları,
Tasvir etmiş sofrayı, Levrek, Tavuk, Çiğ Köfte,
Gönlümün Sarayına, mihmân ettim onları;
Gönül ister ki canlar, toplansınlar her hafta!

İki kardeşim oldu, Nadidem Zehra, Rıza,
Edep, ahlâk timsali, sevgileri çok boldu,
Yolda yârenlerimdi, ne kadar övsem sezâ,
Alınmadı küsmedi, üste vardıkça güldü!

Ne de güzel döküldü, yüreği Ayşegül’ün,
Züleyha’dan, Şirin’den, Zühre’den atıf vardı,
Zerafetini duyduk, Nesir’e hakim dilin;
Gördük ki kelâm ona, o da kelâma yârdı!

Meral Uludağ çıktı, mükemmeldi şiir’i,
Niyazi Tuncer koydu, hevesleri kursakta!
Topladı güzel İzmir, onca güzel şair’i,
Hem hoştu, hem güzeldi, az zahmetli varsak ta!

Kimi hoştu, sevecen, candı Ali Bilecen,
Seheryeli, Baharca, Direniş’le, Kul Hilmi,
Ne güzel dostlar bunlar, bas bağrına bele can,
Bunlar özel seçilmiş, Hakk’tan almışlar ilmi!

Olgun Ekinci canım, saçtı gönül hoşluğu,
Muhabbeti saf idi, taştı mekândan öte,
Kordonboyu yetmedi, kuşattı tüm boşluğu,
Dileğim yaşamınca, bâhtının kuşu öte!

Kyrie hanım hanım, dostluğun nişânıydı,
İncelikle, zerâfet, bedeninin süsüydü,
Vesile-i toplantı, hazzıyla coşanıydı,
Hem güzel şiir’inin, hem de dostun sesiydi!

Sabiha hanım zarif, kalem edemez tarif,
Vakûrdu, asaletli, gönlü Gülden güzeldi,
Ne muhteşem ortamdı, kifâyetsiz her huruf,
Ansız’ın gönül gezdi, hâli, tavrı özeldi!

"Sen benim kaderimsin", şiirde ayrı tattı,
Latifçe yorumladı, Şerife Çınar onu,
Dinledikçe gönlümden, gâm-u kasavet attı,
Bugün dostluğun günü, bugün sevginin günü!

Neşter yürek dağladı, hitâbıyla Baba’ya,
Okurken şiirini, benim rûhum ağladı!
Gözlerim doldu geldi, gerek oldu çabaya!
Coşup gelen yaşların, akmamasın sağladı!

Hasan Öztürk, Berşah’ı, tanıdım birer birer,
Gözlerdeki sevgiyi, yüreğime işledim,
Bu muhteşem tablo, gayrı düşüme girer,
Yeni toplantılara, gün saymaya başladım!

İşi zordu Çınar’ın, maya çalarken Göl’e,
Susturmaya çalıştı, hem bilerek bîçâre!
Soyadı Ata Yurdum, aslım memleket Göle!
Amma kimse duymadı, susmadılar ne çare!

Ozan İlo yürekler, hepsi ayrı değerdi,
Tanıdık mutlu olduk, gönüle huzur geldi,
İsimleri tam bilmem, bilsem hepsi sığardı,
Olmayanlar affetsin, bu kadar yâd’da kaldı!



GÖNÜL DOSTLARININ GÖNÜL İNCİLERİ :


Binlerce teşekkürler verilen emeklere
Böyle nezih ortama kim gelmek istemez ki
Selam olsun Samsun’dan birleşen yüreklere
Saydığın yemekleri kim yemek istemez ki....................Coşari

Yürekler zaten birdi birde eller birleşti
Böyle toplantılarla pekişiyor dostluklar
Kabaran gönüllere ne dostluklar yerleşti
Yüreklerde kalacak tüm sevgiler payidar.....................cosari

02 Temmuz 2008 Çarşamba 22:50:38
Candan öte can oldun gardaşım ozan ılo
Seni nasıl yazayım anlatmaz seni kalem
Makberiyle beraber yüreğin elli kilo
Sizin gibi adama helal olsun bu alem............................Niyazi Tuncer


Vermişsin payımızı senden gelen baş üste
Kısa tuttum şiiri hakkımı sana verdim
Anıtını dikerim sıra gelmeden büste
Ben seninle beraber sözün sırrına erdim.....................Niyazi Tuncer