umudun bittiği yerden başlıyor özlem
yarını tüketen zaman U dönüşüyle
dümen kırıyor dünlere


anılar kronolojik sıraya göre değil
kronik acıya göre tasnif ediliyor


kimi harfler gıcırdıyor
kapısı açılınca


kimi sessize bürünüyor
gıcırdayan harf sesini duyunca


aşka kör gözlere verdiğin sadakadır zaman
yarına mendil açmış dün elinde


kum, saatince akar elbet
denizi ters düz edip
cansever’ken dalgalar
ney’le avutur kendini bilmem
şarap şişesinde


meçhule bakıyorsun sonra
karşında aynan
failiyle yan yana uzanan


içinde köpek öldürenden kalma bir umut
taburesini çekecek tabu arar kendine
kemikleri sızlatan


sonra bir zikir dolanır diline
gelecek sen
gel,
aşk ile geleceksen


peşinden bir fikir
gelme boşuna
yarına gün ile yatıp
hep dünü zikredeceksen


güllerin bittiği yerden başlıyormuş akşam
bunları bir gelincikle dertleşen papatyadan duydum


ikindi gıcırdıyor şimdi
saat başı kum


ya gel dalgalan benimle
ya da erisin mum..