2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
621
Okunma
Ruh-u derinime atarım seni.
Hasret, ruhumdan canıma sızar.
Her şeyin ötesinde yaşarım seni,
Tükenir, biterim azar azar.
Acılarıma merhem diye
Şarabıma katarım seni,
Içerim sabaha kadar;
Kimsenin ruhu duymaz.
Sen yoksun diye değişir
Yalan dünyamın düzeni.
Kırık dökük bir hale girer
Aşkın kalbimde, güceni güceni!
Ayın şavkı artık vurmaz, saza.
Kalemim tükenir yaza yaza.
Biraz daha azalır, güneşin feri.
Gönül kanaat ederde aza,
Bir türlü taşıyamaz, sensizliği.
Iştahım kapanır, sararıp solarım,
Kalırım, bir kemik, bir deri.
Hayat,
Affetmez, öldürür;
Aç karnına, gece gündüz içeni.
Sen yoksun diye,
Bozuldu, dünyamın düzeni.
Tam orta yerimden
Bölündüm ikiye.
Bir yanım sende gitti.
Öteki yanım aşk kaybından bitti.
Mevsim bahardı,
Gençtik daha.
Yaşıyorken öldük sayende,
Kimsenin ruhu duymadı.
Karanlık gecelerin
Sarhoşu oldum.
Sen yoktun,
Ben her gece öldüm.
Kimsenin ruhu duymadı.
Sen gittin,
Hayat gece oldu.
Gidiş o gidiş,
Bir daha sabah olmadı.
Yaşarken öldüm ben
Kimsenin ruhu duymadı.
DUYGUSELIOZAN
5.0
100% (4)
Cevap Yaz