ONSUZ

Kederlerim sonsuz, gözlerim yaşlı,
Sensiz gecelerim, haram oluyor…
Yıllarım yaralı, günler telaşlı,
Bütün hatıralar, bir bir soluyor…

Sensiz hiç kimseyi, görmüyor gözüm,
Aşkın ateşiyle, yanıyor özüm,
Gittiğinden beri, gülmüyor yüzüm,
Acı keder hepsi, beni buluyor…

Zehir olup bile, kalbime aksan,
Uzaktan el gibi, gözüme baksan,
Bütün elemleri, üstüme yıksan,
Yine kalbim aşkın, ile doluyor…

Her zaman her yerde, seni anarım
Sensizliklerde hep,sana yanarım,
En son nefesimde ,dertler kanarım
Baharlı günlerim , hüzün alıyor…

Yalnızlığımda hep,neşe olansın,
Gönül bahçesinde , yüze gülensin ,
Kalbimde çiçekler,gibi solansın
Sıcacık Kucağım , açık kalıyor….

Dudaklar durmadan, ismini anar
Adını duydukça,içlerim kanar,
Hayalin kalbimde, hançerler iner,
Mahşerde sesler,bana çalıyor….

Kalbe bağdaş kurdur,şeker adını
Vermez yokluğunda, yaşam tadını
Hiç ağlatma güldür,dertli bedeni
Yüreğim zemheri,kış’a dalıyor...

Tat vermiyor yalnız,yediğim aşım,
Arşlara varmıyor,sevdalı başım,
Durmadan çatılır,karalı kaşım,
Ecele kurşun sıkan,eller biliyor…

(DEMYANLİ)İBRAHİM ÖZDEMİR