Sizlere bu yazımı daha doğrusu bu mektubumu sessiz çığlıklarımı cigniyerek yazıyorum..

Önce sana,sonra size ,daha sonra herkese,
Düşünüyorum da bazen keşke bende sizi duymasaydim sizin gibi tam profesyonel bir oyunculuğun sagirligi hatta görme bozuklulugunu oynaya bilseydim.
Bir kere sadece bu rolleri değiştire bilseydik.
Bilinki bu yüzden sadece seciyorum bu yolu;
Ölümdür sadece tek gerçek olan yol..
40 dakikadan sonra artık beddua etseniz de,
küfür etsenizde, ve hatta hakaret etsenizde,
İsitceginde asla emin olamicaginiz sonsuzluğa göç etmiş olacağım.
İlk defa belkide mezarimin bana bir tek ait olacağına en azinda bunu umuyorum.

Bu kesinleşmiş kararımı almadan önce evvelce hatta yüzlerce düşündüm.kimsenin beni duymicagini deyildi aslinda sadece duymak istemicegini anladığım anda düşünmeyi ve hatta yazmayı konuşmamayi tamamen susmaya yöneldim bu kendi kararımdi.
Ve bu kararı verirken cahillik trajedisi olarak anılmasını istemem ölümümü..
Hayatıma girmiş girmemiş herkese isyan baslatiyorum bu ilk eylemim olacak hayatta hiç bir eylemlere katılmamış birisi olarak
Hepiniz acıyla ölün buda size son küfürümdür.

Keşke beni biraz duya bilseydiniz;
Neden yazma gereği duyduğumu ve hatta saçlarımı kökünden neden kestigimi anlatırdım.
Babamın annemi döverek öldürdüğünü yada gözlerimin önünde uzanmış halde ölmuş annemin üzerine içki şişelerini döktüğünü
Ve sonrası minicik ellerimi ayaklarıyla ezdigini en kötüsü ise daha 12 yaşındayken sokağa atildigimi belkide size daha nice acılarımı kalbimden ayağıma kadar olan boşluğu
Belkide ilk sizden yardım isticektim.
Ama siz ne o boşluğu göre bildiniz.
ne bana kulak astiniz.
Şimdi beni yutacak kara topraklar sizin
Kara vijdaninizla son bulacak.

İçtiğim bu son sigaram da yazdığım son yazımı gorseydiniz eyer 40 dakikadan sonra hayat boyunca dünyanın en büyük ölüm tablosuna tanık olurdu tarihler.

Şimdi size daha 25 yaşlarinda bir gencin tam 35 inci katta asaga ve hatta boşluğa kendini bıraktığında son ne düşündüğünü ve ne söylucegini anlatmak isterdim.
Ama çok üzgünüm ancak evvelde ne düşündüğünü yaza biliyorum sizlere.

Sırada bir gün olmicagini biliyoruz artık 20 dakika evvel duş aldım basim çok üşüyor kurutmaya bile mecelim yok bu büyük düşüncemden dolayı 20 dakika sonra boşlukta başımın hızla çarpan soğuğun yanında bu üşümenin hissi bile duyulmaz bunu biliyorum artık his ediyorum.
Artık sevgili tüm mektupları yazıları ve hatta resimlerini yakıyorum olurda benden sonra dokunan olur vallahi kabrimde bile ağlarım

bir notum olacak.

İgdama mahküm azılı suçluların bile son isteği yerine getirilirken en azinda tek suçu size yazmakta olan bir garibanın nasiatini yerine getirceginizi umuyorum.

Sevgilimden kalan tüm hediyeleri mezarıma koymanızı istiyorum kesinlikle sebebi onun olduğunu asla düşünüp beddua etmeyiniz mezar taşıma SEVEN ÖLDÜ YAZİNİZ.....

Bu mektubumu okuyan asiklar olursa eyer şayet sizlere de bir çift sözüm olacak önce ruhuma girdi sonra bedenimi aldı ve en kötüsü ise günahlarla gömüyor beni ya sevin adam gibi yada asla günaha sokmayın.

ANNEM bana bir kere olsa sarılsan tüm acılarım yok oluyor gidiyor muhafasiz kalan kalbime değen kurşunları kaburgalarinla muhafaza ede bilirdin böylece kalbim iflas etmezdi. Ben kansere yenik düşen insanlar gibi deyilde kendine yenik düşen kendi kendini öldüren zavallı bir insan olmazdım.
Beni bağışla anam ben kendimi bagislamicam en çok ta sesim buna kısıldı feryatlarim dayanılmaz olacak sakin anam ağlama seni bu günler icinmi doğurdum diyip olan oldu sen hakkını helal eyle anam...geliyorum yanına.....