Ey Can üzül artık
Hürriyetin sadece dillerde kaldığı
Demokrasinin bir lügat parçası
Özgürlüğün kelime oyunu
Hakça paylaşımın
Aldatmacadan ileri gitmediğ
Bir dünydada
Nelere sevinirsin


Ey can üzül artık
Nelerin özlemini çektiğini bildiğin halde
Nelerle mutlu olur
Nelerin kahramanlık türkülerini yazarsın
Oynadığın çelik çomak oyunundan dahi mutlu olmadığın halde
Nelerin hikayesini yazarsın
İnsan hakkının
Ispanak demetinden daha ucuz olduğu halde
Hangi argümandan
Hissene sevinecek pay çıkarırsın

Ey can üzül artık
Şu koskoca cihanı
Kendi şahsi çiftlikleri sananlar
Yığınları bir avuç darının peşinde koşturup
Ağlayan çocuğu ağladığı yerde bırakan
Pembe tablolar çizerek
Kuş tüyü yataklarda
Kelime oyunlarıyla
Yığınları aldatanlar varsa
Hangi argümandan
Hissene sevinecek pay çıkarırsın.


Ey can üzül artık
Adaletin lisandan ileri geçmediği
Masum kadının hünharca katledilmeesine
Verilen cevapların
’’cağız,ceğiz’’ den öte gitmediği
Suçun zırhlı bir elbise gibi
Topluma giydirilmeye çalışıldığı,
İnsanın insan olduğu için evrensel olan her türden hakkının
Bir demet maydonoz fiyatınıa
Hibe edildiği bir alemde
Hangi argümandan
Hissene sevinecek pay çıkarırırsın.

Ey can üzül artık
Bütün insanlık bir beden
Bende o bedenden den bir parçayım
Paylaşımcılığından çıkıp
Olursa her şey benim olsun
Egoizmine salarak kendine
Mutlu olacağım diyorsan
Yanılıyorsun
Kafası ağrıyan bir bedenin
Ayakları
Rotasında yürüyemez
Elleri artıları yapamaz
Kolları imdat firenine uzanamaz
Gözler fal taşı gibi açılamaz
Aklı gerçekleri kavramaz
UNUTMA