AĞLA

Hatrına gelirse eski günlerin
Bir sana bir bana bir bize ağla
Ala boyanırsa gözde yaşların
Bir tene bir yaşa bir kana ağla

Kirpikten yanağa düşen ırmakla
Üzüntüye çüt süren derin tırmıkla
Hem deri hem ter hemde tırnakla
Bir âha bir vâha bir daha âğla

Akıt kâinatın o saf suyunu
Hicrân ile doldur gönül kuyunu
Bir kenara durdur şunun bununu
Bir vara bir yoğa bir çoğa ağla

Yâd sür hatrını yadigâr eyle
Gönül himayene payidâr eyle
Kıymeti değeri zayidâr eyle
Bir mala bir câna bir yâre ağla

Meydan verme teskin eden sözlere
Dönüp bakma sebat veren gözlere
El vurup ta sızı duyan dizlere
Bir ele bir dile bir söze ağla

Kaybolan gününe yılına bakıp
Başına külleri karayı sarıp
Mevsimi iklimi garip bırakıp
Bir yaza bir kışa bir güze ağla

Bulamayıp çare çözüm yolunu
İki yana salıp kırık kolunu
Göğe kaldırarak yerin tozunu
Bir yokuş bir iniş bir düze ağla

Çoktur vebâline girdiğin âhım
Yüktür omuzunda cürmü günâhım
Derdi yazar oldu mahzun penahım
Bir gam bir keder bir derde ağla

Murad’ı bindirme gönül salına
Damak sunma acı zehir balına
Çiçek olma ağacımda dalıma
Bir arı bir polen bir bala ağla

Murat Çakıroğlu