Biliyorum,gene gideceksin,
Dönülmez bir yolun
uçurumunda beklerken
seni,
Belki de sondu
dudaklarımdan çıkan veda
sendromunu andıran
acı feryatlar,
Umut kırıntılarım
sıkışıp kalmışken
gururun enkazında,
Gözlerinin elasına ihanet
ediyordum oysa çaresizlik
kokan limanlarından geçerken,
Efkarlanmış gözlerim usulca
yaşlarını döküyordu
ayrılığın senfonisini besteleyen
gönlü yaralı dolunaya,
Ve gülüşünü merhem gibi
sürerken tenimin özlerine,
Nakış nakış işlediğim
mısralarıma yokluğunun
ıstıraplarını dizerken sol
yanım kan gölü içinde
cebelleşiyordu,
İncinen duygularım arsızlaşırken
mazinin o trajedik sahnesinde,
Yüreğimin boşluklarında fırtınalar
kopuyordu kapanması zor
mühür misali,
Huzuru alıp başka
diyarlara sürüklerken ruhumu rüzgar,
Boğazıma düğümlenen hıçkırıklarla
hüznün sığ sularına esir ediyordum
yorgunluktan harabeye dönen
yıkık bedenimi,
Bereketini yitiren sonbahar sevda
bahçemdeki güllerini soldururken,
Aşk,tohumlarını yalnızlığın
kervanlarına göç ettiriyordu,
Dillere destan yarım
hikaye misali...