Yaşamak kimsenin malı deyil.
Yalnız havayı deyil gülüm
Paylaşırız eşit olmayan şartlarda.
Hele bir de temizse yayla ruzğárı gibi
uzaksa, fabrika kokusu eksoz, ğazından.

Aaah be gülüm bir de açlık, bilirmisin sen açlığı
Seçdin mi hüç, çöplerden ekmek
birde çürük domates bulursan
ziyefet sorası olur.

Pazarcılar kapattılar tezğahlarını
satılmamış çürükleri biraktılar bir kenara
Seç özgürce seçebildiğince varsa tabi
içinde yenecek kadar sağlam.

Baksana gülüm şiş, göbekli birine
beş yıldızlı otelde konuk, hiç çalışmamış
ter akıtmadan hazırcılar kervanı.
Sabah kahvaltısında.

Beğenmez beyaz havyarı siyah olacak
bir kuş, sütü eksik masada.
Yok kuşların memeleri süt, vermezler
ondan eksik önlerimde beylerin.

Duydunmu gülüm.

Komşu Ahmad’in kızı yarucak kansermiş ( lösemi )
Ölecek zavallı yavru daha on yedisinde
Kampanya da açılmadı kan, bulmak için.
Basın duymadı bile.
Ahmet varoşta oturur yolsuldur... işçi.

Baksana gülüm.

Adamın yüzünde sivilce çıkmış
Amarika’da tedavi için.
Yerli ve milli doktur ehil, deyil iz kalırmış cildinde.
Anladınmı gülüm yaşamı

Fatma nineyi gördüm.
maaş kuyruğunda banka önünde.
Sadık amcada oradaydı.
Adı gibi sadıktı görevine
otuz yedi yıl (bitermi bu) çalıştı
Yalan söylemedi rüşvet almadı görevim dedi.

Oda varoşta oturur siğortası var
kalbinden rahatsız tedavi olamadı
geçer nasılsa ilaçlar var ya derdi
Sağlık olsundu emekli nasılsa.

Dün düşmüş banka önünde
Daha fazla dayanamamış yaşlı kalbi
Durmuş birden bire
Olduğu yere yığılmış kalmış
Son nefesinde.

Aaah be gülüm ah demiş işte hayat bu.
İki yahat, iki yaşam anladınmı be gülüm.

Yalnız.