kendini t’avlamaya çıkan birini düşün
oltaya taktığı gölgesinin ikindi güneşiyle uzamasına aldanıp
gün batana dek bekleyen


beklerken kendine Küçük İskender ısmarlayan
darası alınmış umuttan


o sıra rüzgarın çıktığını
suya düşen gölgeyi dalgalandırıp
şamandırayla oynaştığını falan


misinanın, sabrı kopardığını düşün
oltayı boşa çekip
boş boş baktığı yemine


ve sonra tutamadığı için
bir daha çıkmam dediği yemin’e


göllerin kuruduğunu düşün
düşün ki düşlerin tırmandığı o yüksek rakımda
rakısız kalan balıksın


sofrada ay
gözde tuz birikirken denizden kalma


kırılır duruyorsun
tatlı su aşığına..


bir yıldız düşün sonra
sonra bir yıldızın düşünde dileğe tutunan
bin yıldız kaydırmaca


pul döken takvimi
duvardan evvel eskiyen saatin
takaatini mesela

anla,

anlamına göre cümleyi uzatamazsın bazen
harf yatağında


şiir desen
cumartesiden bozma


gözlerin diyorum
sakin göl kuğu su’

düş’ün,

kuyuya vuran gölge oyunu..