Gökte ne yıldız var nede ay
Karanlık bir gece
Dilimde iki hece
Aklıma diyorum
Fikrime veriyor
Sensiz geçen bir gün daha
Takvimden eksilen her yaprak
Canımdan bir parça yırtılırcasına
Ziyan
Ve
Yoksun

Bilirim çiçeklerin nasıl güzel koktuğunu
Bilirim saçlarımın ağarmaya başladığı bu günlerde
Dünde kalmış gözlerim hep yarını beklerken
Uzanır ellerim, gözlerimi örter
Terketmedi yalnızlık
Ellerim kelepçeli
Dağıtamadım saçlarımı
Savruldum
Sırılsıklam

Doğmuşum
Ay’sız yıldızsız bir gecede
Hava olabildiğine ayaz
İşte bu yüzden üşürüm
Üşürüm her gece
Bu yüzden hasta ve solgun
Bir serçe kadar kırılgan
Kelebek kadar hassasım son günlerde
Biraz sevmek gerek bazen
Donmuş bir ağaçta çiçek açmak gerek
Salkım saçak
Avuçlarımda kiraz çiçekleri

İhtiyar seviyorum
Kafa tutuyorum
Geceye,gündüze
İsimsiz mevsimlere
Islak yaprak parıltısına hasret yüzüm
Dudaklarım mor
Sessiz nağmeleri zor duyar kulaklarım
Kalbimde tutuklu umutlarım
Bir nefes versem hepsi bitecek
İhtiyar severim ben
Saf
Ve
Katıksız.