Ve birgün içinde ölmesini istediğin ölüyo işte.
Kalmıyo o aşka dair bir can.
Adı yorgunlukmu, vazgecmekmi havlu atmakmı bilemediğin bir duyguyla içinde öldürüyorsun onu...
Ruhun firarda bir dönem denıyosun yeniden aynı duyguları bulmak için...
Olmuyo işte her vazgeçiş seni daha derin kör kuyulara atıyor..
Tutunamadıgın hikayelerde umudunu tüketirken dahada yalnızlaşıyorsun..
Vazgeçiyorsun sıkılıyorsun aynı heybeden çıkan masal kahramanlarından.
Sonra biri geliyo inanılcak masalın kalmamışken,
Sana iyi davranıyor iyi hissettıriyor
Seni dünyanın merkezine oturtuyor..
Oda sen gibi yollardan gecmiş.
Heybesindeki iyiliklerden canı yanmış
Seni anlıyor,yüreğini ortaya koyuyor.
Sen hep idmanlısın olmazlara meğilin var ya
Direniyosun...
İzliyosun önceleri karşındakini...
Sahtelikler görmüş yüreğin korkarken yeni bir aldanmaya,
Ya vazgecip kaybedeceksin kazanan korkuların olacak...
Yada inanıp yeni bir masalın olacak eskilere benzemiyen...
İnanmak lazım bir gün iyi bir kalbin mükafatını dünyadada göreceginize heybenizde bir parça umut bir parça iyi niyetle aşkın sizi teslim almasına izin vererek...

NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT