Çekilir suları, kurur ırmaklar,
Yatağı pınardan beslenmez ise.
Gazel olur düşer bütün yapraklar
Çatlayan topraklar ıslanmaz ise.

Yazları çevirir bir kara kışa,
Benzer, gökte uçan alıcı kuşa.
Olmadık işleri getirir başa
Deli dolu nefsin uslanmaz ise.

Aşılırsa şayet doğru çizgiler,
Yazana, yorana biter sevgiler.
Öksüz kalır türkü ile ezgiler
“Gönülden gönüle” seslenmez ise.

Dut dalından gövde, çıkar avazı,
Ağlatır çok zaman, güldürür bazı.
Susmaz ki ozanın, aşığın sazı
Gafletten, telleri paslanmaz ise.

Yönelirse gönül ayrı gayrıya,
Sevgi biter, nefret kalır geriye.
Saldırmaz aç kurtlar hiçbir sürüye
Gündüzler kararıp sislenmez ise.

Sohbetler, edebin dışına çıkar,
Ateşi harlanır kalpleri yakar.
Yalanlar dolaşır, çoğalır inkâr
Söz, tatlı dil ile süslenmez ise.

Nefsine çalışan olur mu hoca?
Sözlerim adrese gitsin doğruca.
Duman tütmez evde neylesin baca?
Yıkılır duvarı islenmez ise.

Ne sevgiden eser ne saygı kalır,
Umutlar tükenir hep kaygı kalır.
İçini kemiren bir duygu kalır
Dost olan dostuna yaslanmaz ise.