KALPSİZLERE BIRAKTIM

Ben sevmeyi bilmeyen bir gariban
köleyim
Ölüm soğuk kundağa sarsın beni öleyim...
Vuslat hayal düş oldu ben hasreti dileyim
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere bıraktım

Sevmek neyime benim aktım düş deresinden
Kim yara almamış ki sevda cenderesinden
Gözlerimi açtığım gönül penceresinden
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere bıraktım

Ben kalbime örmüşüm çelikten zırhlı duvar
Hiç kimse duymasa da bilirim ki duyan var
Ne kimseye yar dedim ne ederim intizar
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere bıraktım.

Hüzün ekmeğim aşım kurumuyor
gözyaşım
İçimdeki burukluk benim tek arkadaşım
Hiç kimseye kastım yok kendim ile savaşım
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere bıraktım.

Kader çelmeyi takıp düşürdü bir kenara...
Muradıma doymadan doyurdu kör efkâra
Kanımı akıttılar kokulu Gülizâr a
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere bıraktım...

Velhasıl sözün özü ben buyum böyle biri
Maalesef göremedim gerçek sözünün eri
Nazenim gam kederin gönül lü has neferi
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere bıraktım.

Zekiye Ak
25.11.2019