Bir gece al hüznümü,
Yanında dursun.
Dinlensin dizlerim.

Eli ayağı olsa kalbin, bağlarsın.
Kulakları olsa anlatır,
Dili olsa dinler anlarsın.
Herkese yok,
Yare var bunların tamamı.
Kasıtlı reddetme arzusu var yürekte.
Beni, onu, herkesi.
Seni değil.
Sana değil bu gam, bu keder;
Bu dünyayı terketme arzusu.
Bu yaşamın kıyısında konaklama isteği.
Bu;
Bu bir savaş.
İki tarafında haklı olduğu gerçeği.
İki taraf?
Bu da nedir böyle?
Ne demek?
Birleşip bir olamamak mı?
Evet.
Kandırma kendini.
Beni bıraktığın bu diyarlara bir bak.
Bir karınca sığamıyor içine,
Bir dev kayboluyor boşlukta.
Başım dönüyor, nereye olduğu belirsiz.
Bedensiz yaşar mı insan?
Geri ver hüznümü,
Vaz geçtim.

Bir gece;
Bu bir gece..
Hüzünsüz geçen,
Öylesine boş, nefessiz.
Sessiz, kaybolmuş.
Boğulmuş karanlıkta.
Geri ver hüznümü,
Vaz geçtim.

Beni götürmediğin diyarlar bayram yeri.
Şen sohbetler, kahkahalar.
Karnavallar var sokakta.
Ağlatma hüznümü,
Vaz geçtim.
Geri ver.
Ben taşırım yükümü.
Öyle elim kolum dolu gezmem sokakta.
Kimseye göstermem.
Sorarlarsa söylemem.
’Neyin var?’ deseler.
Hiç derim.
Hiç.
Derin bir nefes alıp iç geçirmem.
Gözlerim dolu dolu bakmam kimsenin yüzüne.
Ben derim,
Ben, iyiyim.
Geri ver hüznümü.
Vaz geçtim.

Burhan Karaca
21.11.2019
15:47