Kırıldı paslı sürgüsü
Ardında
Hoyrat saçlarımda
İmbat’a öykünen sıcak kırması nefesini ehlileştirdiğim
Çift kanatlı demir kapıların









Siyah dalgalı saçları arkaya taralı
Yakışıklı aynalara deviriyorum sırçasını yüzümün

Eğip boynunu
Başaşağı selamlıyor
Alnıma kabaralarla mıhlanan keder yazgımı Petrus

Arâmî bir lisânda ağlıyor sayfalara Matta
Sırtında
Sapı Gotik bezeli kırık hançer

12 yerinden kanıyor Mesih
Çivili topuklarıyla arşınlıyorken gövdesini arşın

Kana kan
Dişe diş cenk ediyor gel git aklımın kurganında
Çan
Can
Zan
ve
Ezân









Elbrûz
İstiklâl-i lâli hunharca kırbaçlanıp
İstikbâli zincire vurulmuş kâdim toprakları
Gözlerimin iri’s’ine süpüren
Kavvâm-ı kavim

Nefesi toz kokan
Soluk benizli bir Güney kentinin
Kilit taşlarıyla recmediliyor tenhâlığı
Mâsûniyetine mülteci olduğum bârgâhımın

Varsıl yoksunluklar doğuruyor hasretim
Çığlık çığlık yırtarak kasıklarını
Kırık tırnaklarıyla bir azizenin

İğdiş edilmiş
Yazımı yalnış
Anlamı k’aymış
Hüvviyetsiz ve Hürriyetsiz
Mülteci kelimelerden
İmlâsı bozuk
İmâsı s’imâsı bozuk şiirler sağıyorum
Âlâkasız
İlgisiz ilgeçlerin kısır rahmine
Harf hurûf
Değdikçe Adın Y’Âdıma
Dem û dem



Ah Elbrûz
Benim gelişi güzel yârim