beni öpecek sanmıştım o bal dudağın
beklemedim bırakasın beni darmadağın
çok mu zordu sevmek bir buse ile gülmek
neydi severken senin beni aşkı anladığın

ayrılıkla bırakmak mıydı senin anladığın
bir gün oldu mu beni hatırlayıp ağladığın
bıraktın böylesine neden darmadağın
neydi severken senin beni aşkı anladığın

sevda bahçemde gezdin hiç mi görmedin
aşk seni çağırırken sen hiç mi hissetmedin
sararken seni kollarım hiç mi sevmedin
neydi severken senin beni aşkı anladığın

dün uzakta seni gördüm boynunu bükmüş
gönlün yaşarken dünden sanki ölmüş
seni böyle üzgün görmek bir ölümmüş
neydi severken senin beni aşkı anladığın

uzak diyarlar içinde boşlukta kalmışsın
bu hayatı yaşarken hayatı anlamamışsın
açık duran gönül kapını da kapatmışsın
neydi severken senin beni aşkı anladığın

serin gönül pınarında su içmemişsin
bu nedenle aşkı sen hiç bilmemişsin
sana tarif etmiştim aşkı dinlememişsin
neydi severken senin beni aşkı anladığın

hasretle yanarken bu hayatı yaşayamazsın
bende yaşamıyorum şimdi beni anlarsın
çok zor olacak lakin uzaktaki kendine varırsın
neydi severken senin beni aşkı anladığın

tutuştuğun yangınını sular seller söndüremez
dünya senin malın olsa yüzünü de güldüremez
korkma gel aşka yüreğindeki yara öldürmez
neydi severken senin beni aşkı anladığın

mehmet aluç-gülveren