5
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
891
Okunma
düşler ölü sevici
gerçekler
diri
hayal evimde hayal-eti yemekten yoruldum
aşkla karın doymaz derdi
kalbi taş tutan biri..
keşke ablukaya alsaydı gözlerin
böyle hayalin mum-yalanırken
kırka çıksaydı ateş in..
ne bileyim kuyu kazsaydın mesela
aşkla çelme takarken
gözü kör karanlıkta
düşene dost arardım belki kim bilir
belki halden anlardı
düşle kanayan dizi
şimdi kara bir kalemle göğe kuşak çizmek
ya da harfleri yan yana dizip
karantinaya almak
şiirden dört köşe sayfalarda
bilmiyorum,
yaşamak kadar eder mi hiç
yazmak sayfalarca..
artık başkasının bisikleti süslemesin rüyamı
boşa pedal çevirmekten yoruldum
umutlar merdiven altı
yarınlar düne uçurum..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz