Bir uçurumun son noktası kadar
Kesin,keskin ve net...
Şimdi ve burada...
Yalnızca aramadığında seni bulan
Sadece sen hiçliğe bulandığında var olan
Zamanı...
Mekânı...
Her şeyi,herkesi unuttuğunda
Birden bire önünde öylece açılan
Var oluşu hücrelerine sığdıran
Şimdiye ve buraya bakman...
Kayalara çarpan dalga,
Yüzüne çarpan rüzgar,
Yüreğine çarpan kainat...
Bu ilk karşılaşman değil,
Ama ilk fark edişin içinde yüzdüğün deryayı...
Korku,emel,hırs ya da kaygı...
Ulaşamaz hiçliğe
Mahkumdur çünkü
Varlığın gücü yokluğa yenilmeye...
Yokluk varlığın kök hücresiyse...
Bırak kendini deveran eden gerçekliğe
Neden nasıl sorma,
Aramak,istemek hep dünyaya çeken pranga
Aramak varsa ,bir de arayan var mutlaka
Arayan varsa artık bütün değilsindir aradığınla...
Zaten damlasıyken denizin,
aradığın çıkar mı karşına...
Usulca uyan rüyandan,
Boşuna arama,mekanda ve zamanda
Her şey...
Şimdi ve burda...