0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1264
Okunma
aziz babamın anısına .97/haziran
döndüğümde akşamdı
şaşkınlığımı gizleyemem
ölüm dokundu bana.
soldu meyva beklediğim dallarım
parlak ve sarı gecem
sokak lambalarının üzerinde gökyüzünün
yanışını ve tehdidini görüyorum
bize dair.
geceyarısında
Top-savaş’tan hayatı gözleyince
soğuk düşler
korkular dokunuyor bana
bu kez bizim kapımız çaldı ölümsüz gerçek
sessiz ve derinden
bir kuş uçup gitti kanatlanarak...
her gidenin ardından söylenenler yinelendi
ölümsüz bir nida kaldı kalbimizden silinmeyen
’gul : inne lillahi ve inne ileyhi raciun’
şimdi bana düşen :sabretmek
biliyorum.....
