Bir çıkmazdayım
Son durak paranoya
Ölüm günlüklerimi sayıyorum
Dünüm bugün hayalim hep evvelsi
Sökülmüşüm kalp odacıklarımdan
Sevmeyle sevilme girdaplarında
Yüzüyorum kulaç kulaç
Geçmiş dediğim can fanusumda
Kurtaramazsınız
İsteseniz de gelemiyorum
Yarattığım kalelerimdeki canavarlarım
Muhafızlar
Beni çoktan aldılar demir kızaklı kar tepelerindeyim
Dünyadaki suretlerinizi izliyorum
İçim buruk
Görseler herkes üzülür
Göstermem ama
Hayatımı adamışım o gülüşe
Göz bebeklerimden ordu kurmuşum önünüze
O pelerinli cüretkar olabilmek için
Duvarlarda hala tırnaklarımın kırıntısı
Hıçkırıklarımın anısı
Yıllarımı vermişim hatalı adam olmaya
Alamazsınız elimden o aciz çocuğu artık
Hapsetmişim buz dağının tepesindeki çöle onu
Duyamazsınız yakarışlarını
Herkesten iyi biliyorum üç gün ilgilenir atarsınız eliniz tersiyle
O zaman ölür benim çocuğum
Bırakın yaşasın bir damla suya muhtaç yıllarca
Sizin bakışlarınızda öleceğine bırakın yaşasın
Sevgiye vuslat
Merhamete aç
Yoksunluğa düşman