Ruhumun derinliklerine, gömdüm seni,
Aranan her şeyi verensin, Yunus EMRE.
Dünyada kavuşmadık ya, mahşerde beni,
Kucakla, al kollarına, ey Yunus EMRE.

Manevi zirvedesin, gönlün enginlerde,
Senin gibi, söyleyebilmek seherlerde,
Şu başım çiğnensin isterdim, eşiklerde,
Alınacak daha çok ders var, Yunus EMRE.

Gelen, geçen herkes suratıma tükürsün,
Makamınıza giden yol bana görünsün,
Razıyım, sünepe nefsim, yerde sürünsün,
Yeter ki, sen davacı olma, Yunus EMRE.

Hepiniz birer yıldız misali geçtiniz,
Elimizden tutacak, birine muhtacız,
Sadeliğin, kul olmada, rehber, tacımız,
Bir yıldız buldum, o da sensin Yunus EMRE.

Kıyamete kadar, ismin cihanda baki
Işığın yeter, sönse yıldızlar, gökteki,
Emsalin gelmemiş, aramızdadır belki,
Mahcubum, affına sığındım, Yunus EMRE.

Türkiye’min, yıllarca ekmeğini yedik,
Nice Yunus’ları sana emanet ettik,
Onları razı edecek, hizmet etmedik,
Fazla üzmek istemem, seni Yunus EMRE

29/03/2002