-I-

Beden yanarken ruhumun cansızlığına
Tüm anların anlamsızlığında
Şimdi anlamını bilmediğim bir isim
Büyüklüğünü hiç bilmediğim bir adımla
Koşarak
Tam da gözbebeğimin ferine…
Belki yeniden aydınlanır diye…

Hoş geldin
B-den ithaf edilen cümlelerin ritminde
Adının baş harfinde kesişti hayat
Başıbozukluğun baş harfiyle mühürlendin yüreğime..
Sen
Bendin
Belki de
Sadece bir bedendin….
Neyse…

-II-

Kokusu keskin bir duygunun , bıçağı bilenmiş gölgesinde demlenmek
Ve devler ülkesinde cüce rolünü benimsemek
Aynı ayak izlerine basarak
Hep döne döne
Döndükçe kuma gömülerek ilerleyememek
Ve tüm bu sorgusal sancıların ekseninde beklemek…
Beklemek sıcak, kurak, bir çöl benzeri yaşamda…
Başımda dönen akbabaların olası heyecanında
Kendini sağ salim sevebilmek…
Her Neyse…

-III-

Her sözün bitişinde başlar yağmur
Özünün yaşı yağmurla kurur..
Ruhumda adın mir
Nefesim seninle kesilir.
Ardından bir bora, boran…
Belki başaklar bu sefer biçilir…


-IV-

Bu şiir böyle biter B’den B seçilir…
Sürüncemelerin nihayetinde,
Bilmem hangi yağmur
Kumu toprağa döndürebilecek kadar kuvvetlidir?


Mate’08