Masal masal içinde!

Bir çift kara göz için çöller aşan ey mecnun
Leyla’nın babasını vursaydın ya alnından
Gürzü ile dağları yaran biçare Ferhat
Şirinin babasını vursaydınya alnından

Pir sultana dön de bak kavgadan vaz geçti mi
Hızır paşa elinden bir damla su içti mi
Zalime diz çöktürdü meydanlardan kaçtı mı
Sende zalimi böyle vursaydın ya alnından

Köroğlu denen yığit geçti mi nigarından
Ünü duyulur oldu Bolu’nun diyarından
Ne beyden korkup kaçtı, ne de geçti yarinden
Ferhat: gürzünü alıp vursaydın ya alnından

Özgür olmayan yerde sevdalar özgür olmaz
Barikatlar aşmadan mutluluk sana gelmez
Körlenmiş yüreklerde sevda yerini bulmaz
Hey gidi masal Mecnun vursaydın ya alnından

Dadaloğlu hem sevdi hem zulümle uğraştı
Şiirleri yurduma karış karış ulaştı
Sazına pena vurdu,haksızlıkla savaştı
Ey Arzunun Kamberi vursaydın ya aln
ından

Masal masal içinde uyuttular milleti
Bunları dinlerken sen farketmedin zilleti
Zalimin zulmü dedin altetmedin illeti
Ey aslının keremi vursaydın ya alnından

H. Işık.