1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
631
Okunma
Ben ne düşler gördüm uyunmamış gecelerimde,
Ne şarkılar dinledim sesinden; hiç söylemediğin,
Kırık kanatlı kuşlar gibi aşklar besledim;
Yem diye yüreğime hep hicrânı atarak,
Her yağmur sonrasında, adım adım dolaştım gökkuşağında;
Renklerin vardı onda, sana rastlarım sandım.
Aldırmadım dikenlerine, güllere sarıldım hep,
Yerlerde sürünüp, menekşeleri öptüm bir bir;
Kokun var diye...
Denizlerin dibinden, bulutların üstüne
Didik didik aradım İstanbul’u,
Rüzgârlarla, kuşlarla sürdüm izini;
Yüreğinden düşmüş bir sıcak damla bulamadım...
İsyandaydı gönlüm,
Düğümler attım özleminin üstüne,
Dert anlatamadım....
Anladım sevdiğim; sende vefâ bu kadarmış,
Kaderde, yokluğuna kadeh kaldırmak varmış...
Ünal Beşkese
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz