1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
512
Okunma
Ne zaman kafamı koysam yastığa
Ya da en çaresiz tükenmiş anlarda
Bir çığlık yükseliyor beynimin içinde
Sanki bir çocuk belki de bir kadın
Dehşet içinde haykırıyor aniden
Yüreğimde bir sızı...
Bu vicdanımın bu ruhumun sesi!
Neleri kabul etmişsem ve yaşıyorsam
Hepsine bir başkaldırı bu çığlık!
Yaşıyorum inanmadığım her şeyi
İnanamıyorum yaşadıklarıma...
Artık bir hayaletim
Yürüyen bir cenaze ya da
Hissetmiyorum artık acıları
Ve mutlulukları gerçekten
Bazen gülümsüyorum öylece
Bazen donup kalıyorum...
Kırıyorum en nazik kalpleri
Masum gönülleri...
Hır gür içinde her gün
Bir telaş hep tedirgin ve nefret
Kendimden kaçış...
Biliyorum ki başbaşa kalırsam
Ben,kınanmış bir son olacak kendime
Ardımdan gülüp eğlenecekler
En rezil en adi halleriyle...
5.0
100% (4)