2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
897
Okunma

Zihnimde karanlık sesler
Nerden geldiği sezemiyorum...
Sanki deli düşünceli nereye çevirsem gözlerimi göremiyorum...
Koşuyorum durmadan heryer zifiri....
Bir sis var...
Için de biri ...
Her yer çakıl taşı ile dolu ...
Içim de acıyan üzerinde tuz basılmış yaralar...
Yetişemeden düşüyorum ...
Ağlamaktan bitap düşmüş gözlerim..
Dolanıp aynı noktaya geliyorum farkında olmadan ...
Ateşlerden geciyorum...
Geçecek....diyorum
Kırık dökük bir ayna buldum yerde baktım uzun uzun ...
Ateşi, aydınlığı, karanlığı, korkuyu, tutkuyu, aşkı, ölümü ve yasami gördüm
Ben YANLIZLIGIMI GÖRDÜM
Kendi ellerimle bu kadını ateşlere attığımi oysa söz vermiştim ..
Atese düşmek yoktu...
5.0
100% (4)