İnsan hayran olmaz mı o yârin bakışına
Bin türkü yazılmaz mı o yârin o kaşına
Kor ateşte yansa da yandım diyemez ki
Razı gelir mi gönül hasretle kalışına

Hasretle kalışına hasretken bakışına
Mevla’m hasret bırakma yârin o kokusuna

Unutur mu bu gönül o yârin öpüşünü
Yanakta nazla buse verirken gülüşünü
Kor ateşte yansa da yandım diyemez ki
Razı gelir mi gönül hasretle kalışına

Hasretle kalışına hasretken bakışına
Mevla’m hasret bırakma yârin o kokusuna

Dokunma hasret yârin kınalı tel saçına
Razı gelirim sana sen yaklaşma yanına
Kor ateşte yansa da yandım diyemez ki
Razı gelir bu gönül hasretle kalışına

Hasretle kalışına hasretken bakışına
Mevla’m hasret bırakma yârin o kokusuna

Unutturmasın hasret o yârime adımı
Bir gün elbet vuslatım çalar elbet kapımı
Mevla’m bir kavuştursun yeşertsin bu dalımı
Razı gelir bu gönül hasretle kalışına

Hasretle kalışına hasretken bakışına
Mevla’m hasret bırakma yârin o kokusuna

Gülveren’im böyledir âşıkların yüreği
Hemen de kavuşmaktır hak Mevla’dan dileği
Yoksa hasreti kazar mezar elde küreği
Razı gelir bu gönül hasretle kalışına

Hasretle kalışına hasretken bakışına
Mevla’m hasret bırakma yârin o kokusuna

Mehmet Aluç-Gülveren