oysa
söz vermiştim,
söz vermiştim aşka
gözlerim açık sevişmeyeceğime…

şehir
inadına çıplak
inadına bütün aşklar
grinin hercai tonu

yorgunum
makyajı akmış caddeler,
tenine gün, güneş değmemiş
fahişeler kadar

bakmayın,
bakmayın öyle ıslak ıslak
bu gecede yarımım dün kadar
yalnızım, yalnızlığım kadar yalınayak

gece
inadına çıplak
inadına bütün düşler
kırmızının kül tonu

kerpiç
bakışlı eksik duvarım
damarlarımda histeriksel kırışıklıklar,
tırnak uçlarımda kadavrasal çocukluğum

oysa
söz vermiştim,
söz vermiştim Zeus’a
ondan önce gürleyip yağmayacağıma

yaşam
kadar hafif,
ölüm kadar ağırdır
gün doğmadan güne doğan yazgılar

ölüm
kadar çizgisiz,
yaşam kadarda tarifsizdir
içimizdeki dikenimsi gün batımları

ey..,
ateşin rahmi
bir yudum şarap, bir yudum dudak ver
ya da boş ver önce sarhoşluğuma sonrada kimsesizliğime ver

bana
umut demeyin
içimde çırpınan bir tutam mavide
kendi denizinde boğulmuşken

üstüm,
başım çöl yanığı
kıskaçlaştıkça tenimde her sancı,
bir akrebe daha gebe kalır içimdeki yabancı

kanat
olup göç olasım,
hiçbir dala konmayasım var
tutun rüzgarımı ben uçana kadar

oysa
söz vermiştim,
söz vermiştim hevesime
gözlerim açık ölmeyeceğime…

ilhanaşıcıekimikibinondokuz