4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1559
Okunma
İncecik çizgi işte, ne ileri ne geri.
Bilmeli her adımda insan bastığı yeri.
Dengeyi kurabilmek değil mi asıl olan.
Sevgi, barış, dostluktur burada hâsıl olan.
Ne hakkını geçirmek, ne başkasından çalmak.
Emeğinle var olmak, bileğinden güç almak.
Özü sözü bir kişi, sevilip sayılırken,
Yalancılar türedi her yerde bilmem neden?
Talihsizlik bir türlü düşmezse yakasından
Zavallı mı demeli dönüp de arkasından
Kararsız düşünceyle yarınlara varılmaz
Doğru söyleyen dosta hiçbir dostu darılmaz
Seviyorsan arkadaş özgürce söyle ama
Hala aşk kitabında çözülmüyor muamma
Bazen yüreğin kopar sürükler peşi sıra
Akıl denen birini çağırsan ara sıra
Düşünmeden söylenen söz dert olursa başa
Ayıklanmaz bu pirinç, düşmesin kimse hâşâ
Bilmek güzeldir ancak yapabilmek marifet
Varsa formülü sende hadi gel de tarif et
İşte Çınar bunları kendine söyler durur
Öylesine gariptir, bastığı toprak kurur.
Şerife Çınar
"KÖRFEZDE GÜN BATIMI" adlı kataptan