NELER KAYBETTİK

Çarşıda pazarda, yürekde özde
Bakın hele neler, neler kaybettik
Hoşgörüden eser, kalmadı bizde
Bakın daha daha, neler kaybettik

İlim tahsilinde, isteksiz kaldık
Cübbeyi sarığı, referans aldık
Gaflet uykusunda, ömürden çaldık
İmanı iz’anı, dini kaybettik

Komşumuz aç iken, yattık uyuduk
Türlü türlü taam, taddık uyuduk
Muhabbete niza, kattık uyuduk
Sevgiyi saygıyı, aşkı kaybettik

On sözde ondokuz, yalan diyerek
Mazlumun hakkını, çalıp yiyerek
Kibir libasını, sırta giyerek
Önce insanlığı, özde kaybettik

Gücümüz yetince, zayıfı ezdik
Çalışmadık yattık, başıboş gezdik
Ölüm gerçeğini, çok sonra sezdik
Edebi hayayı, arı kaybettik

Komşuluk hukuku, bitti kalmadı
Kapılar kapandı, açan olmadı
Tek başına huzur, kimse bulmadı
Toplum kültüründen, çok şey kaybettik

Rüşvet ile torpil, işledi bizi
Öpüp yanaklardan, dişledi bizi
Haram listesinde, fişledi bizi
Hak hukuk adalet, özü kaybettik

Çıkarlara göre, hüküm beyledik
Emanet ehline, yalan söyledik
Hırsıza arsıza, biat eyledik
Yürekte imanı, feri kaybettik

Suratlar bir karış, gülmüyor kimse
Ne olur ne gider, bilmiyor kimse
Akan gözyaşını, silmiyor kimse
Karşılıklı güven, sözü kaybettik

Nefsimize esir, olalı beri
Musibetler bizi, bulalı beri
Mazlumdan beddua, alalı beri
Yürek kapımızdan, nuru kaybettik

Geldiğimiz nokta, üzüyor bizi
İnsanlık erdemi, süzüyor bizi
Defter-i kebirden, çiziyor bizi
Maskesi olmayan, yüzü kaybettik

Toplum katmanları, bir bir çürüdü
Ahlaksızlık öne, geçti yürüdü
Damarda ki asil, kanda kurudu
Bakıp da görmeyen, gözü kaybettik

Daha daha neler, saymakla bitmez
Bir günaha bin yıl, harcasan yetmez
Bir beden bu kadar, yük ile gitmez
Dermanı takatı, gücü kaybettik

Hacaloğlu
Ekim 2019