Gönül bahçemde açmaz oldu gonca güller
Nasıl oldu da severken ayırdı bizi o zalimler
Bahar ayına erişmeden hazan mevsimine vardık
Birbirimizi aşkla severken kavuşamadı bu eller

Gönlümün kalmadı neşesi sevinsin artık eller
Ne sende ne bende kalmadı artık aşkla gülüşler
Hazan mevsimidir artık açmaz gonca güller
Birbirimizi aşkla severken kavuşamadı bu eller

Bir garip aşığım artık yok candan bir sevenim
Çekti gitti gözlerine bakarken aşkla gülenim
Kalmadı gönlü n gidecek bir diyarı yok bekleyenim
Birbirimizi aşkla severken kavuşamadı bu eller

Kalmadı bir karar gönlümde düşündükçe yanarım
Sen diye taşları bu gönlüme solsam da sararım
Bir sevgili görsem karşıda imrenerek hoşça bakarım
Birbirimizi aşkla severken kavuşamadı bu eller

Anladım ki artık baharımız seninle olmayacak
Bahardan ziyade bu gönlüm aşkla dolmayacak
Giden günler giderse gitsin o ismin solmayacak
Birbirimizi aşkla severken kavuşamadı bu eller

Bilmem artık gönlümüzle dilimiz kaç defa anacak
Son anmadan önce kader bizi nasıl buluşturacak
Ecelden önce acep kader yolumuzu mu açacak
Birbirimizi aşkla severken kavuşamadı bu eller

Yoksa solarken bir yaprak gibi rüzgâr mı savuracak
Aşk rüzgârın önüne geçerek bizi sararak mı koruyacak
Yok, şu an bir cevap bu soruma bu yol nasıl aşılacak
Birbirimize severken varacak mı gönülle bu eller

Diyarlar bana diyar olmadı oldu kara bir zindan
Kavuştursun bizim gibi ayrı olanları yüce Yaradan
Geçtim okyanusu denizi kaldım böyle ben aradan
Birbirimize severken varacak mı gönülle bu eller

Mehmet Aluç-Gülveren