Duygular pekişip de, eli kolu bağlarken
Dokundurur yüreğe ciğerini dağlarken
Dolup taşan gözleri, çaresizce ağlarken
Kalbi çırpınıp durur, göğsünün kafesinde


Anılar ise gözde filim şeridi gibi
Geçmişi yok edemez, karanlık iken dibi
Tutup niye bırakmaz, kader elinden ipi
Kalbi çırpınıp durur, göğsünün kafesinde


Kaderi bir gün olsun hiç yüzüme gülmezken
Alnındaki yazıyı, hayatından silmezken
Daha ne görecektir, bunu bile bilmezken
Kalbi çırpınıp durur, göğsünün kafesinde



Kahırdan saçlarına aklar düşmüş ne çare
Bin parçaya bölünen, can ise para pare
Kabuksuz azan çıban, her gün kanayan yare
Kalbi çırpınıp durur, göğsünün kafesinde


Neye yarar ki böyle, sanki yaşayan ölü
İçindeki ırmaklar, kurak ve susuz gölü
Deli rüzgar estikçe, kavurur sahra çölü
Kalbi çırpınıp durur, göğsünün kafesinde



Nesrin Önem
16 10 2019
Tekirdağ