Deli gönül bir yâre avundu
Yar benden nefret eder imiş
Yazın davasın kışta savundu
’He’ dediği güne pişman imiş

Kara gözlerini sevdiğim yar
Sen vardın’da, ben aldım yar
Madem göynün yok idi yar
’He’demen ,zehirli yılan imiş

Edi Büdü olduk ,yaş gereği
Sevgi barındırmaz yüreği
Göz değil, sanki kusur küreği
Geçen günler bir yalan imiş

Boş dolmuyor, dolu almıyor
Meşrep uymayınca olmuyor
Çaresizlik aşka benzemiyor
Bütün huyuma düşman imiş

Bayramlık ağzını bir açınca
Edebi hayayı kenara atınca
Şeytan-ı laine, huzur satınca
Kör sevgiye ,dil ‘lan’ imiş

İş görürsün, işin beğenmez
Düş görürsün, düş beğenmez
Nüfustaki yaşın beğenmez
Dili intizar , hali yaman imiş

Vefa ,güven ,iflas edince
Keşkeler misafir olunca
İyilik zerre, kusur kabarınca
Eldeki sermaye ,güman imiş

Yarsuadın suçu ,arsızlık
yarlı iken ,yar ile yarsızlık
kader ile etsem pazarlık
’İkbal huyun değişmen imiş’