duydum ki sigarayı bırakmışsın
korkarım,
beni de bırakırsın..


korkarım çünkü sigarayı bırakan
her şeyi bırakabilir sonunda


ellerimi,
dudağına tiryaki olacak öpücüğü


ne bileyim belki sol cebinde taşıdığım paket gibidir kalbim
son aşkı içip,
söndürür dün tablasında..


belki çakmakla beraber ateşin de düşer
efkarı duman altında bırakıp
spora başlarsın belki


ya da soluklanırken bir bankta
sol cebine uzanan elin
yakayı ele verir son anda..


artık kimsenin külüne muhtaç bırakmaz sigaraya gelecek zam
kırk derecede yıkarsın,
ne kadar elbisen varsa tütün kokan


hani korkuyorum işte
hayatım çok aşk kokuyorsun" diyecek
veya kırk yılda bir içtiğimiz kahveden
hatır damlarsa üstüne

düşünsene,

yedek aşk yoksa bir de üstümde..

yani diyorum ki,
madem ki başladın şu zakkuma

ve tekrar başlayacaksan zamanla

bırakma..

bırakma çünkü aşk dumana benzer biraz
ateşe aç,
küle muhtaç


şiir boğacak olursa gözlerini
üşenme pencereyi aç..