1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1073
Okunma
özledim
önce bizi yalnızlığa terkeden
kaybedilmiş sevgilileri
ellerinde acını derin izleri
yüreği hudutları henüz çizilmemiş bir coğrafya kadar geniş
buğulu sesi yalnız ve sessiz gecelerimin konuğu
anamı özledim...
özledim ana
herkes uykudayken
güneşin doğuşunu seyretmeyi
yeni doğumlar bekleyen o sancılıgünleri
penceremin kenarında ki asmalara su vermeyi
yusufçuk kuşumun o buğulu nağmelerini
o maharetli ellerinle yaptığın keteleri çörekleri
hepsini özledim anne.
kavgaları özledim
anlamsızca da olsa kırgınlıkları özledim
’anlam’ı farkettiren anlamsızlıkları özledim
ana şimdi senin yüreğin tıpış tıpış biliyorum
ben burada hasretekiyorum
düşler kuruyorum
geçmişle ilintili
geleceğe ilişkin
ve
bekliyorum sessizce ....
Cevap Yaz