Aştığım onca yolun sensin gerçek tanığı
İkimizin de bahtı karadır kara lastik!
Söyle ikimiz miyiz bu hayatın sanığı?
Yoldaşlarının bağrı yaradır kara lastik!

Bir zamanlar kraldın, şimdi küstün bahtına
Ayakkabı göz dikti, o zümrütten tahtına
Aynı yolda yürüdük, sadık kaldın ahdına
Yırtılınca gidişin nar’adır kara lastik!

Senden bana yadigâr ayağımdaki nasır
Bir arada yaşadık seninle çeyrek asır
Kuştüyü yatak gibi gelirdi bize hasır
Eskiyende atılmaz, çıradır kara lastik!

Göklerde yankılanır garibanın niyazı
Siyahları ak eyler alnındaki beyazı
Karakışlardan çıkıp görememiştir yazı
Yazıdan bîhaberdir, turadır kara lastik!

İçindeki uzleti yaşayamaz şehirler!
Mâzisi karanlıktır, ışıyamaz şehirler!
Öksüzlerin âhını taşıyamaz şehirler!
Yollarının menzili kır’adır kara lastik!

Sanma unuttum seni, yâdıma düşersin sen
Hatıra sandığının dibini eşersin sen
Anam gelir aklıma, yaramı deşersin sen
Yolculuğun kolaydan zoradır kara lastik!

Şerife Bacı’mızın ayağında sen vardın
Kimi ayağa geniş, kimi ayağa dardın
Buz tutan parmakları sıcaklığınla sardın
Yürüyüşün zulmetten nuradır kara lastik!

Aza kanaat ettik, var da yok da gülüştük
Hüznü, neşeyi, gamı; her ne varsa bölüştük
Nice seneden beri seninle uzak düştük
Bilmiyorum şimdi kaç liradır kara lastik!

Ecnebi çeşmesinden içmeyelim yarenler!
Kadim köylerimizden göçmeyelim yarenler!
Kara lastik deyip de geçmeyelim yarenler!
Hayatın sloganı "Vira!" dır kara lastik!

M. NİHAT MALKOÇ

(AÇIKKARA DERGİSİ-SAYI-19)