Ne zaman doğduğun önemli değil
Yaşamışsın altın varaklarla kaplı
O yıldızlar altında göğün sen de
Şiirler yazmışsın oyun içinde oyunlarla
Ama yine de değerli taşlarla safir bir bahçeye dönüşmüş onlar
Dövme demirler arasında kalabalıktın sen
Yeri geliyordu bir masa oluyordun
Bazen de bir sandalye ferforjeden
Işıl ışıl çınlıyordu ağaçların gece yarılarında
Bir liman kenti olma özelliğin vardı
Beyazdın ve denizler üzerinde uçardın
Ama yine de sarı gerdanlı bir serçeydin sen
Tohumlarla beslenen ve göçmen kuşlara eşlik eden
Yaşayacağın kadar hiç öldürmeden
Kim demiş, fakirdi ömrün senin diye
O rokoko antika eşyalar içinde
Yaşamışsın altın varaklarla kaplı
O yıldızlar altında göğün sen de
Dallı bir şamdandan fışkırırdı aydınlık
Girandole’ler gibi çifter çifterdin her zaman
Kabarık elbiseli o kadınlar; salıncaklarına kurulurken
Çıplaklaşırdı adamları
İşte asıl fakirlik buydu benim nazarımda
Suyu geçecek olan, sırtı yükle dolu o kadıncağız vardı bir de
Anadolu’nun ta içinde- canına can veren
Kızıl bir ırmaktı o, bir eşti,bir anaydı
İşte asıl zenginlik- yaşamak denilen şey buydu
Biriyle beraberken asla,bir daha yalnızlıktan bahsetme
Göğün altında ya da üstünde
Şimdi o tohumlarla beslen
Ne zaman doğduğun önemli değil
Yaşamışsın altın varaklarla kaplı
O yıldızlar altında göğün sen de

Meral Meri /Söğüt Ağacının Gölgesinde / Bahar Serçesi