Üzüldüğüme bile üzülemeden
Geldim kırkbirinci sayfanın sonlarına doğru
Az yaşanmışlıklara
Çok görülmüşlerle
Dert örülmüşlerle
Keşkeleştirmelerle
Ve türlü türlü bahaneleştirmelerle
Eksilen
Bölünülen
Çarpanlarla
Bir kez olsun toplanamadan geçiyor tüm satırlar

Bire bin katan,milyonlarca cevap bekleyen sorular
Beynimi bir kurt gibi kemirirken
Çoktan az kalan yaşanamamışlıkların gölgesi
Düşen düşlerimin üzerine çökmüş
Kokuşmuş leş yığınından farksız
Farkına bir bedel ödenemezken
Amortisiz geçen her piyongonun
Tutmayan her rakamı gibi tutunamadım
Tutukluk yaptım

Koşarak gitmeyi hayal ettiğim bir yol
Tasarımsız,gelişigüzel bir iki yalanla süslenip kapatılmaya çalışılırken
Bozguna uğratılmış hayaller
Körpecik dallarından birer birer kırıldıysa
Durmasın dünya çevirdiği tüm dönme dolapların içinde
Durmasın bir tek sen desin
Durmasın tek sen desin.